నేస్తమా..!
ప్రతి రోజూ ఆఫీసుకి రాగానే
నిర్మలమైన మనసుతో
నిస్వార్ధపు హృదయంతో
చెదరని చిరునవ్వుతో
నువ్వు “హాయ్” అనగానే
ఆ పిలుపు మేము వినగానే
నిరీక్షించిన స్వరంతో
నిర్చలమైన నయనంతో
స్వచ్ఛమైన భావంతో
హాయిగా "హలో" అన్నాం
తదుపరి ఖాళీగా వుంటే
కేఫటేరియాకి "చలో" అన్నాం
అక్కడ "టీ" తో “టీం” గా భేటి యై
అందరం చిప్స్ తింటూ
అందరి గాసిప్స్ డిస్కస్స్ చేస్తూ
కాసేపు కబుర్లు ఆపై కొందరితో విసుర్లు
విధి నిర్వహణలో ఎంతో పరిపక్వం చెంది
విమర్శకుల ప్రసంశలెన్నో పొంది
"నీతోనే సాధ్యం" అని అనిపించావు
రోజూ నువ్వు ఆఫీసు నుండి వెళుతుంటే
రేపు మళ్లీ వస్తావన్న నిజంతో
మాతో కలుస్తావన్న నమ్మకంతో
మమ్ము పలకరిస్తావన్న ఆశతో
బాధే లేని హృదయంతో "బై" అంటూ
ద్వనిస్తుండేది మా స్వరం
అది మాకు డేవుడిచ్చిన వరం
ఈ రోజు నీకు "బై" చెప్పాలంటే
బరువెక్కిన హృదయం
బాధ తో భయపడుతూ
ఆందోళనతో ఆరాటపడుతూ
"వీడుకోలు" అంటే విదిపోవడమో
వీడి వెళ్లిపోవడమో కాదు
"వీడుకోలు" అంటే నీతో
గడిపిన కాలాన్ని - చేసిన స్నేహాన్ని
గుర్తు చేసుకుంటూ
నువ్వు సుఖ – శాంతులతో
నిండు నూరేళ్ళు వర్ధిల్లాలని
ఆ దేవుని "వేడుకోలు"
-- నీ మిత్రులు
-- నీ మిత్రులు
No comments:
Post a Comment